جایی برای ماجراجویی و نوشتن
بارها شده که اسکی باز ها را در فیلم ها دیده ام .داستان های زیادی در این خصوص خوانده ام .تجربه ای شگرف و حسی بکر که به راحتی به دست نمی آید . اما چیزی که از دیدن یک اسکی باز عایدمان می شود تمام حقیقت ماجرا نیست . ادامه خواندن “شاید زندگی با تمام کمی ها و کاستی ها همان لذت بیرون آمدن از زیر بهمن مشکلات باشد”
هفته ای که گذشت تفاوت های بسیاری برایم داشت. نه ازمنظرفرم بلکه صرفِ محتوا. ازهفته گذشته در کارگاهی شرکت کردم که هدف آن آموزش راه و روش نویسندگی به یک سری نویسنده تازه کار و یا حتاعلاقه مند به نویسندگی است . آنچه‌که جذاب و هیجان انگیز است این است که آدم ها برای نوشتن دورهم جمع شوند. اتفاقی که زمانی کمترین اهمیتی به آن داده نمی شد. ادامه خواندن “کلاس های نویسندگی چقدر به ما در نویسنده شدن کمک می کنند”
این داستان تعهد به نوشتن یا هر کاری ارزشمند دیگری
چیزی که در مورد رمان “صد سال تنهایی” برای من خیلی جالبِ اینِ که، نویسنده یعنی گارسیامارکز، ۱۵ ماه تمام خودش را حبس کرده و وقتی شاهکارش تمام شدهِ آنوقت آمده بیرون وگفته: آقایان وخانم ها این شما و این کتاب جدیدم؛یعنی تمرکز محض، پایبندی و وقف کردن صد در صدی برای آفرینش یک اثر ،کتابی که بعد از گذشت این همه سال هنوز هم خواننده امروزی آن را به عنوان یکی از بهترین های کلاسیک جهان می شناسد و هرنویسنده ویا اهل کتابی باید حتما آن را بخواند. ادامه خواندن “آفرینش یک شاهکار”
گذشته را تا کی باید هارد به هارد کرد؛ تا کی باید دفترخاطرات را تویه گنجه پنهان کرد، تا کسی عواطف پنهانت را نخواند. یک جایی به بعد می شوی ،همان آب از سر گذشته ای که، دیگر برای از دست رفتن عکس های قدیمیت و نوشته های چند سال پیشت ،سوگواری نمی کنی . ادامه خواندن “ای که بک آپ گرفتی همه عمر، دیدی که چگونه بک آپ پرید..”
چند شب پیش همین‌طور که زل زده بودم به لوستروشب را تویه آغوشم جا می کردم، با خودم گفتم اگر آخرین شبی باشد که می توانم ببینم چه می کنم! ادامه خواندن “دنیای بدون تو، مثل دنیای بدون دیدن است”
دراز می کشم روی کاناپهِ کنارِ پنجره،واتساپ را باز می کنم، ،پیج هایی که پیام سین نشده دارند را یک بار باز و بسته می کنم تا شمارنده پیام های نخوانده صفر شود. از کانتر این پیام های نخوانده بیزارم ، گاهی پیش آمده که نمی خوانمشان و فقط وانمود می کنم که خوانده ام ادامه خواندن “میل به نوشتن با نوشتن ارضا می شود ، اما میل به خوانده شدن مشکلات خودش را دارد …”
دوست دارم اسم اولین مجموعه داستانی که چاپ می کنم، “نقطه چین های متولد شده” باشد، همه ما تویه زندگی روزهای بیشماری را تجربه کرده ایم،روزهای سخت ، روزهای معمولی اما شاد و لذت بخش ،کلمه های بسیاری را صرف بیان خشم ها و عواطف و بیان روزمره گی هایمان کرده ایم و بسیارحرف هایی که هیچ وقت بر زبان نیاوردیم و در خودمان حل کردیم . ادامه خواندن “نقطه چین های متولد شده”
صدای جلز و ولزش تمام ذهنم را پر کرده است . به تمام کردن ۱۰۰۰ کلمه امروزم فکر می کنم ،دست هایم روی کیبورد می رقصند و ضرب می زنند ،صدای موزیک را کم می کنم، تمرکزم را بهم می زند؛ تعداد کلمات۵۳۸ ،چاوشی تویه گوشم زمزمه می کند”چشات از صد تا غزل بهتر شد” تند تند می نویسم .چند جمله یکبار سرم را بلند می کنم و غلط های های تایپی را اصلاح می کنم چه جاهایی که به جای’ پ’ حرف ‘ژ’ زده ام .