صعود به دماوند

ای دیو سپید پای در بند!
ای گنبد گیتی! ای دماوند!

هفته اول مرداد ماه بود که برای صعود به بلندترین قله ایران عازم آمل شدیم.توی دو سالی که کوهنوردی رو شروع کردم هر وقت از دور، دماوند رو می‌دیدم یا از جاده هراز رد می‌شدم دلم برای اون قله با صلابت ضعف می رفت احساس می‌کردم اگر یه روزی ایران نباشم خیلی برای اینکه دماوند رو ندیدم حسرت می‌خورم.

دماوند

اینگونه بود که از بهار عزمم رو جزم کرده بودم که خودم رو برای این صعود اماده کنم. تمرینات هفتگی کوهنوردی در کنار تمرین های هوازی لازمه یه صعود خوشایند محسوب میشه، هرچند که بحث ارتفاع زدگی هم ممکنه پیش بیاد و باید قبل از صعود تمرین شب مانی در ارتفاع هم داشته باشیم .

دماوند از نظر من تنها یک قله مرتفع در خاورمیانه و ایران نیست بلکه یک اسطوره و یک روایت ماندگار برای ما ایرانی هاست یک اثر ملی ثبت شده که جز میراث با ارزش ما محسوب میشه . ادامه خواندن “صعود به دماوند”